ADEM RAMADANIT

Poeti, piktori, artisti, intelektuali, strategu luftarak, komandanti i Brigadës 138 i UÇK-ës, dhe dëshmori i luftës së Kosovës, legjenda e shiptarizmit Agim Ramadani –Katana, lindi në fshatin Zhegër të Komunës së Gjilanit, me 3 maj të vitit 1964. Rrjedhë prej një familje të arsimuar fshatare, por e djegur për Lirinë dhe çështjen kombtare. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Gjilan. Studimet në Poeti, piktori, artisti, intelektuali, strategu luftarak, komandanti i Brigadës 138 i UÇK-ës, dhe dëshmori i luftës së Kosovës, legjenda e shiptarizmit Agim Ramadani –Katana, lindi në fshatin Zhegër të Komunës së Gjilanit, me 3 maj të vitit 1964. Rrjedhë prej një familje të arsimuar fshatare, por e djegur për Lirinë dhe çështjen kombtare. Shkollën fillore e kreu në vendlindje, të mesmen në Gjilan. Studimet në Akademinë Ushtarake – drejtimi i komunikacinit në Zagreb të Kroacisë. .


Mjeshtri i madh dhe pedagogu ynë i shquar që njeh mirë muzikën popullore Demir kRASNIQI është
fenomen i rrallë ndër këngëtarët tanë të të gjitha kohërave,i cili zë vend meritor në lëmin e muzikës dhe krijimtarisë,që me mjeshtri këndoj të gjitha zhandret e muzikës tonë,krijoi tekste origjinale këngësh,i komponoi ato dhe i nguliti
në zemrat e gjeneratave tona,si brumin më të çmueshëm të thesarit tanë
popullor.Ndër të gjitha këngët e opusit të vet dhe ato janë mijëra,Demir Krasniqi rëndësi të posaçme krijuese u ka kushtuar këngëve historike,të cilat ai i këndon me dhembje,duke përjetuar dhimbshëm rënjen e trimave tanë për çështje të mëdha,por duke ngritur heroizmin e tyre mes këngës,brezave u mbjell në gjak dashurinë ndaj këngës
ndaj atdheut dhe ndaj historisë kombëtare.
Në përmbledhjen e librit të tij"KËNGË KRISMASH LIRIE";Demir Krasniqi dominon me tematikën historike,mbi dyzet këngë kushtuar fatit që e përcolli kombin tonë,personaliteteve heroike që ranë në fushën e nderit për çështjen tanë të madhe.

si:Kasaphanja e Prapashtices,Idriz Seferit,Mulla Idriz Gjilanit,Lot Vakut,Trimat e Tupallës,Selami Hallaqit,Mustafë Hoxhës,Asllan Ajetit,Zijah Shemsiut,Behlul Klaiqit,Kadri Zekës ,Rexhep Malës dhe Nuhi Berishës,Jam ushtar i Dardanisë,e shumë figura tjera të ndritura kombëtare,por ne po ndalemi të shtjellojmë më gjërsisht këngën:

AGIM RAMADANI-KATANA

(DEMIR KRASNIQI)

Poeti, piktori, artisti, intelektuali, strategu luftarak, komandanti i

Brigadës 138 i UÇK-ës, dhe dëshmori i luftës së Kosovës, legjenda e shi
ptarizmit Agim Ramadani –Katana, lindi në fshatin Zhegër të Komunës së G
jilanit, me 3 maj të vitit 1964. Rrjedhë prej një familje të arsimuar f
shatare, por e djegur për Lirinë dhe çështjen kombtare. Shkollën fillore e kreu në vendlindje,
të mesmen në Gjilan. Studimet në Akademinë Ushtarake – drejtimi i komu
nikacinit në Zagreb të Kroacisë. Për Agim Ramadanin duhet të shkruhet shumë dhe shumë,por ne
po e japim përshkrimin e jetës dhe veprës së tij me këngën e bukur që i kushtoi këngëtari ynë i shquar Demir Krasniqi.



Ndjeu Evropa,u dridh Ballkani,
Nga drangojt e shqiptarisë
Është tërmet,a është vullkani
Që çan bjeshkët përmjedis?


-Sështë tërmeti as vullkani
Është Ushtria Çlirimtare
I prinë Agim Ramadani
Thejnë kufijt n´trojet shqiptare.
Agim Ramadani
Gjoksin Titanik
Me fuqi luani
Doli ai kreshnik.

Agim Ramadani
Lufton si rrufe
Strateg ndër beteja
Diell për atdhe!


Vijnë djemnia gjithëshqiptare
Ngjiten kreshtave të Pashtrikut
Kundër forcave barbare
Dhëmbë për dhëmbë kundër armikut.



Epopeja legjendare
Tha se u ngjall ai Skënderbeu
Më 9 prill në fshatin Koshare
Përgjithmonë kufijt i theu.



Krenohu moj Zhegër
Le të këndoi Gjilani
kolosin me emër
Agim Ramadani!
Simbol i trimërisë
Piktor e poet,
Ra náltar t´lirisë
Legjendë e gjallë mbet

Agim Ramadani
O,Agim Katana
Lum që t´pat vatani
Lum që t´rriti NANA.

MBARË GOLLAKU PO QANË ME LOT

O, mbarë Gollaku po qanë me lot-e,

Ku e kam popullatën sot-e ?!

Ku e kam , o, e ku m’ ka mbet-e,

A po e shihni se çka m’ ka gjet-e?!

Ikën njerëzit e m’ kanë lanë vet –e,

Gjysa ikën e shkuen n’ qytet-e ,

Gjysa ikën e shkuen n’ gurbet-e,

E me mue askush nuk mbet-e !

O, ja kthyen shpinën vatrave t’ hinit,

Ja lanë t’ zbrazëta tabet kufinit ,

Janë tha pemët me degë e fleta ,

Sa shtëpi , o, janë mbet të shkreta ?!

Arat ku ishin grunajat –

I mluen kaçat edhe kërpnajat !...

E livadhet me barë gjelbërime –

Janë mbushë therra , o, për trishtime !

O, nuk sheh njeri n’ ara e n’ livadhe ,

Nuk sheh nuse me pshellak – alle !

Shkollat t’ zbrazëta , o, buzë rrënimit,

Nuk kanë nxanës , o, për orë të mësimit !

Dhe xhamijat ,o , kanë mbet thatë –

Nuk kanë hoxhë , as nuk kanë xhematë !

E shitoret ku blejshim harqe –

Tash janë mlue me therra kaçe !



O, krejt rrugicat nëpër katune –

I mluen therrat , o, të pa fune !

E mullinjtë , ku drithna kem blue –

Me themele , o, janë rrënue !

Ku kullotshin, o, lopë e dele –

Mbushë kaçuba , janë ba zabele !

Nuk ka dele, as nuk ka grigja ,

Nuk ka edha, as nuk ka kingja !

O, ato hije ku bajshin mriza –

Tash janë mbushë , o, plot me murriza !

Krejt çobanët ja kthyen shpinën pyllit –

S’ ka ma kangë , as lojna të fyellit !

S’ ka torishta , as s’ ka pojata ,

S’ ka baçica me bistekë t’ gjata !

E qilerët janë rrënue krejt-

S’ ka ma djathë , tamël , as bylmet-e!...

O, odat ku pritej mysafiri –

Janë mbushë mana e janë mbushë fieri !...

Lojnat tona tradicionale –

Tash poj luejn , o, ujqit ndër male !

S’ mund ta gjesh ,o, ma as nji mik –

Me luejt s’ bashku , o, dogërxhik !

S’ ka qylyma , çerga , as jana ,

S’ ka tepsi , o, me luejt filxhana !





O, kur të djeg , o, zemra prej mallit –

S’ ka njeri që i bjen kavallit !

Nuk ka llama , nuk ka gaznica ,

Çiftelia, o, as mezhnica !...

Nuk ka magje , nuk ka polica ,

S’ ka gjyveça , as kalanica ,

S’ ka kusia, o, as tepsia ,

Nuk ka saç ,o, për me pjekë flija !...

O, nuk ka dasma , gzime , as qefe –

Nuk ka çika qi knojnë me defe !

Nuk ka nuse , as nuk ka bija ,

Nuk ka krozhe , o, me qershia !

Nuk mbledh kush ma molla, as dardha ,

Nuk ka çika me shami t’ bardha !

Nuk ka pjeshka , as nuk ka kumlla ,

Nuk ka ma , o, jelek me sumlla !

O, nuk ka t’ parnë, o, n’ pranverë, as n’ vjesht-e ,

Nuk vijnë bijat ma me kuleç –e ,

Nuk ka bukë , o, t’ pjekne n’ çerep-e ,

Nuk ka thmi ty u përkundë në djep-e !

Nuk ka kunguj t’ pjekun n’ oxhak ,

Nuk ka molla , o, me pshellak ,

Nuk ka tamël ,o , me kajmak-e,

Nuk ka lojna , as guracak-e!...





O, s’ ka qëndisje , oja me grep-e ,

S’ ka çeiz , as pëlhurë në vek-e !

S’ ka Shin Gjergj , as nuk ka luhaja ,

S’ këndojnë çikat ma :”Shkojmë te daja!”

S’ ka korshiqe, as bletë në hoje ,

S’ ka bunarë, o, as ujë në kroje...

Nuk ka lugje , as nuk ka gurra ,

S’ ka kuvende , as nuk ka burra !...

O, nuk ka dasma ma në Gollak-e ,

S’ ka oxhaqe , as kryeplak-e ,

Nuk ka krushqi , o, me bajrak-e ,

Nuk ka nuse , o, me duvak-e !...

Nuk ka bulla , as nuk ka krushq ,

Kerre t’ nusev’ – qylyma t’ kuq !

Nuk ka tanta , as nuk ka lama ,

S’ ka vrapime , o, për mahrama !

O, mbarë Gollaku po lëshon kushtrim –e,

Mos më leni t’ vetëm jetim-e ,

Ju mos hini n’ gjynah me mue ,

Se kështu se kam meritue !

Nëpër shekuj , o, kam qëndrue ,

Luftë mas lufte , nuk jam dorzue ,

Shumë herë malet mu kanë djegë flakë ,

Shumë herë toka mu ka përgjak-e!...





O, kthenu n’ toka t’ stërgjyshve tuj-e,

Mos më leni n’ vetmi të vuj-e ,

Se kjo tokë , juve , ju ka rrit-e,

Kjo Malësi , o, ju ka dhanë drit-e ,

Se ky ujë , o, ju ka dhanë gjak-e,

U ka ba trima për bajrak-e !

Janë do vorre , o, ren mas reni ,

Që kanë ra , o, n’ mbrojtje t’ këtij veni!

Për ata , o, që i harrojnë –

Herë do kurë , o, do t’i mallkojn-e !

O, motra e vllazën , o, të nji gjaku ,

Shumë të fala ju banë Gollaku ,

Gjithë ku jini , o, ju malësor-e ,

Në Kosovë edhe n’ diaspor-e !

Shumë të fala ju banë Tugjeci ,

Gëmica , Sfirca edhe Zajçeci ,

Gjithë Meshina dhe Feriçeva ,

Krejt Strezoci edhe Krileva .

O, t’ fala u banë Poliçka e Zarbica ,

Gjithë Makreshi e Kosovica ,

Velegllava edhe Lajçiçi ,

Gjithë Lisocka , Zhuja e Shahiqi

Dazhnica , Magurja e Gjyrisheci ,

Kremenata e Dabisheci ,

Gjithë Leshtari e Gllogovica ,

Graxheniku e Rahovica .



O, t’ fala u banë Mramori e Grashtica ,

Keqekolla e Prapashtica ,

Hajkobilla edhe Braina ,

Gjithë katunet tej te Prishtina .

Novo Bërda e gjithë Mareci ,

Gjithë Koliqi edhe Nisheci ,

Gjithë Mërkoja e Ballabani ,

Kalatica edhe Orllani ...

O, gjithë katunet emër për emër ,

Ju bajnë t’ fala , o, me gjithë zemër !

Kisha qef , o, krejt mej përmen-e ,

Por janë shumë e s’ pom bien n’ men-e!

Por ata që i kam harrue ,

Shumë ju lutna , mos me u idhnue !

Mos ma merrni , o, për qëllim ,

O, se ju knova , o, për kujtim –e !



Gjilan, më 14.09.2009. Demir KRASNIQI

Nga thesari ynë popullor kendohet kjo kenge :

SAVA I BASANIT
- Rapsodi popullore –

Haj , medet për Lug t’ Baranit –
N’ kamë na u qojka Sava i Basanit !
Savë Basani n’ kamë na u que –
N’ Baran t’ Epër koka shkue ,
Të tanë kmetat i ka tubue ,
Bajraktarin shpejt jav due !

Bajraktarin ja paskan que –
Tu ngatë jetë Savë, çka m’ lypë mue ?
Mejherë Sava i ka kallxue –
M’ ka ardhë emri fenë me jav ndrrue ,
Nestra e Diella asht qillue ,
Tanë në kishë kena me shkue ,
Mej ngue popat çka u thonë juve ,
Si mos dishit me u kryque ,
Unë vet Sava kam me ju msue !

Bajraktari i mençum ish qillue –
Nja tri ditë , Savë , myhlet t’ i due ,
Shkept bajraqet m’u kanë qillue ,
Dyqysh n’ mujsha mej tubue !

N’ atë ven Sava , ata e ka lshue ,
Hazir Alija aty ish kanë qillue ,
Jallah bani , n’ kamë na u que –
Ktheu , more Savë , e fol me mue ,
Ku ke nije shqiptarët fenë me ndrrue ,
Ramazanat krejt i kemi ngjinue ,
Për Bajram gjithë n’ xhami jemi shkue ,
Pa na gri , Savë , pa na coptue ,
Kurrë nuk munesh fenë me na e ndrrue !

Savë Basani koka idhnue –
Xhanarisë ju ka ngërmue !
Xhanarija i kanë rrethue ,
Duert në bleqe jav kanë vnue ,
N’ isintak janë tuj que .
N’ Garazhdevc, tu kisha i kanë que ,
Ngat ni mal asht qillue ,
N’ atë mal t’ shkretë i kanë ngujue ,
I kanë shti vorret me zor mej marue !
Se te vorret , Sava i ka que ,
Edhe ni herë ju kish kallxue –
Këqyrni vorret ku i kini marue ,
A po doni fenë me qef me e ndrrue ,
Se me qef fenë n’ deshi me e ndrrue ,
Kapetana kam me ju marue ,
N’ Koloshin kam me ju que ,
Koloshinin kini me e sundue !
Pra, mos dashi fenë me qejf me e ndrrue ,
Krejt batare kam me ju marue ,
N’ qito vorre kam me ju gjue !

Hazir Alija , ni djalë drangue ,
Pa i folë Savës , apet , s’ ju durue –
Ty, bre Savë , ni herë t’ kem kallxue ,
Pa na gri e pa na coptue ,
Kurrë nuk munesh fenë me na e ndrrue !
Hazir Alija , ni fjalë pe flet ,
Shokëve t’ vet po ju jep gajret –
Bini vllazën , ju , shahadet ,
Ka ni gisht qone përpjetë ,
Ta bajmë Zotin me isharet ,
Se ky Sava, sod po na pret ,
Na përpjektë , ne , Zoti n’ xhenet !

Të tanë trimat rajshin shahadet ,
Tanë pe qojshin ka ni gisht përpjetë,
Pe bajnë Zotin me isharet ,
Ni batare , Sava , po jav jep !
Ni batare kur jav ka lshue –
Të tanë trimat n’ vorr kokan rrxue !
Hazir Alijes , goja i kish punue –
More Savë, kurrë mos t’ kofsha falë ,
Shahadetin , ti , s’ mun ma nalë ,
Pa imanë, çafir, s’ mun um qon ,
A e din , shpirtin kush ma ka dhanë ?!

Se për s’ dyti, Sava , po m’ jav lëshon –
Të tanë trimat jetë po ndrrojnë !
Të tanë trimat po ndrrojnë jetë ,
Ju pastë shkue shpirti n’ xhenet !
Tanë shqiptarët do t’ ju knojnë rahmet ,
Se për komb , trimat janë vdekë !



Mblodhi dhe shënoi:
Demir KRASNIQI